Είδαμε λοιπόν στη WWDC των αρχών του μήνα το, υπέροχο αληθινά, iMac Pro που με περηφάνια μας παρουσίασε η Apple, με χαρακτηριστικά ενός θηριώδους - είναι η αλήθεια -μηχανήματος και με εισαγωγική τιμή μεγαλύτερη από ενός πλήρους Mac Pro του 2013.
Σε προηγούμενο άρθρο γράψαμε τις ενστάσεις μας για το συγκεκριμένο μηχάνημα, τουναντίον όχι γιατί δεν είναι καλό (το αντίθετο), αλλά γιατί είναι εξωπραγματικά ακριβό γι’ αυτό που προσφέρει. Όπως είπαμε, μιλάμε για μια Φεράρι των υπολογιστών, κάτι που δεν αποτελεί επαγγελματικό μηχάνημα, αλλά συλλεκτικό μπιμπελό και που κατά τη γνώμη μας, θα ακολουθήσει την τύχη του - επίσης πανέμορφου, αλλά εκκεντρικού σχεδιαστικά και άβολου σε αναβαθμίσεις - Mac Pro. Το οποίο σε πωλήσεις, επίσης απέτυχε μεταξύ των επαγγελματιών, του χώρου δηλαδή όπου απευθυνόταν.
Μάλιστα, μια προσπάθεια της εταιρίας για ένα επετειακό μηχάνημα (Mac Pro) κόκκινου χρώματος - που ακόμη πιο πολύ απέπεμπε σε μια Φεράρι - έπεσε στο κενό λόγω της εξωπραγματικής τιμής του μηχανήματος (10.000$) που και πάλι θύμιζε σπορ αυτοκίνητο κι όχι επαγγελματικό «φορτηγό».
Το iMac Pro είναι ένα κόσμημα, επ’ αυτού ούτε λόγος. Άλλωστε, ανέκαθεν το iMac ήταν μπροστά από την εποχή του, σχεδιαστικά και τεχνολογικά. Και η διατήρηση της συγκεκριμένης φόρμας από την Apple, με μικρές αλλαγές που σχεδόν δεν φαίνονται, διατηρεί αυτή τη φόρμα φρέσκια και σύγχρονη. Άλλωστε, το ότι αντιγράφεται από τον ανταγωνισμό σε άλλων εταιριών κορυφαία μηχανήματα που θέλουν να πάρουν μερίδιο της πίτας, δείχνει του λόγου το αληθές.
Όσον αφορά το εσωτερικό του μηχανήματος, τα χαρακτηριστικά του hardware είναι επιπέδου επαγγελματικού μηχανήματος, όμως η φόρμα σχεδίασης, που απαιτεί να χωρέσεις μηχανή Φεράρι σε ένα ... Smart, απαιτούν άκρως προσεγμένη και εξειδικευμένη σχεδίαση, που εκτοξεύει τις τιμές στο ... Θεό.
Κι εδώ έρχεται το πρόβλημα. Όπως είπαμε ξανά, το συγκεκριμένο μηχάνημα δεν το παίρνεις τώρα και το αναβαθμίζεις αργότερα και σιγά-σιγά κατά τις ανάγκες σου. Το παραγγέλνεις προκαταβολικά όπως θα σου χρειαστεί (αν σου χρειαστεί) να είναι και στο μέλλον, διότι, ακόμη και όπου μπορεί να αναβαθμιστεί, το κόστος θα είναι δυσανάλογα πιο ψηλό, αν θα πρέπει να το αναβαθμίσεις σιγά-σιγά. Και με το δεδομένο ότι η Apple θα έχει αφήσει τέτοια δυνατότητα για το μέλλον, κάτι που, από άλλα της μηχανήματα, μας έχει δείξει πως ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ!
Πάρτε παράδειγμα τα τελευταία iMac, MacBook και MacBook Pro, και Macmini και θα καταλάβετε τι εννοώ. Δεν αναβαθμίζονται επεξεργαστές, μνήμες και SSD σκληροί δίσκοι σε πολλά από αυτά. Το πήρες, το παντρεύτηκες.
Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη κι αν κάποιος είναι πολύ «πωρωμένος» ώστε να θέλει ένα τέτοιο iMac Pro, θα πρέπει από πριν να σταθμίσει τις ανάγκες του για να μη βρεθεί προ εκπλήξεων.
Για παράδειγμα, εγώ, όταν πήρα το iMac που ακόμη έχω (27’’ του τέλους 2009, το πρώτο που βγήκε), φρόντισα εξ’ αρχής να το πάρω με επεξεργαστή i7 και 8 GB RAM και 2 ΤΒ δίσκο για να κρατήσει κάμποσο χωρίς να ζητάει. Στην πορεία, η RAM πήγε στα 16 GB το DVD αφαιρέθηκε και μπήκε SSD δίσκος στη θέση του και μετά βγήκε και ο μηχανικός δίσκος (αφού κάηκε δυο φορές) και μπήκε δεύτερος SSD. Το μηχάνημα, ακόμη πετάει για τις δουλειές που το θέλω (και είναι βαριές). Μπορεί να αλλάξει ακόμη και την κάρτα γραφικών και να δεχτεί μια από τις ολοκαίνουριες AMD των καινούριων iMac, αλλά θα μου στοίχιζε ένα σκασμό λεφτά (αυτό που λέγαμε) οπότε, για όσο αντέχει η δικιά του, μένει έτσι.
Όμως το συγκεκριμένο μηχάνημα ήταν από τα πιο «αναβαθμίσιμα» από πλευράς Apple (ως κι ο επεξεργαστής είναι σε βάση κι όχι κολλητός). Κι επίσης μπορείς να το ανοίξεις μόνος σου, αν πιάνουν τα χέρια σου. Πήγαινε να ανοίξεις ένα iMac του σήμερα.
Από τότε κύλησε μπόλικο νερό στ’ αυλάκι και η Apple μας έκοψε το βήχα από πλευράς αναβαθμίσεων. Όλο και περισσότερη ολοκλήρωση που οδήγησε στην ανάγκη καταφυγής σε εξειδικευμένο τεχνικό σέρβις που θα σου αναβαθμίσει, ό,τι αναβαθμίζεται (και είναι πολύ λίγα και πανάκριβα πιστέψτε με).
Που οδηγούν όλα αυτά λοιπόν; Σε αυτό που είπαμε παραπάνω: «Προσέχουμε για να έχουμε» και παραγγέλνουμε σταθμίζοντας τις ανάγκες μας σε βάθος χρόνου. Αυτό όμως είναι κάτι που, στη σημερινή εποχή, κανένας επαγγελματίας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει. Κι αυτό γιατί, τα λεφτά που δίνεις σήμερα, χάνουν την αξία τους αύριο, το δε μηχάνημα που παίρνεις και κάνει τη δουλειά του σήμερα, είναι καλύτερα να παροπλιστεί ή να περάσει σε δεύτερη μοίρα και να πάρεις καινούριο όταν θα το χρειαστείς, γιατί έτσι θα σου στοιχίσει φθηνότερα η όλη διαδικασία.
Το iMac Pro λοιπόν («στο δια ταύτα» που λένε), θα σου στοιχίσει 17.300$ περίπου, αν θελήσεις να το πάρεις σε πλήρη «ανάπτυξη». Αυτό υπολογίστηκε από τα «παλικάρια» του ZDNet και με βάση την συνήθη τιμολογιακή πολιτική της Apple, που την ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά. Είναι αλήθεια ότι θα έχει εξωπραγματικές επιδόσεις, αλλά πόσοι επαγγελματίες θα κάνουν απόσβεση σε ένα τέτοιο ποσόν και σε πόσα χρόνια; Και μάλιστα στη σημερινή κρίση;
Γι’ αυτό το ονόμασα υπολογιστή του Εμίρη του Κατάρ. Γιατί είναι επαγγελματικό σε επιδόσεις, αλλά δεν απευθύνεται στον επαγγελματία, αλλά στον «λεφτά» που θέλει να έχει το καλύτερο και ομορφότερο μηχάνημα «εκεί έξω». Δε λέω ότι δεν θα είναι αξιοζήλευτος αυτός που το έχει. Λέω ότι δεν θα είναι επαγγελματίας.
Δείτε ακόμη: iMac Pro: ο υπολογιστής του Εμίρη του Κατάρ
από Elichord
