Τι σημαίνει ο όρος «the End of ‘Net Neutrality’»; Τι είναι το ‘Net Neutrality’ (Ουδετερότητα του Internet) και τι μπορεί να σημαίνει το τέλος του;
Με απλά λόγια, ο όρος ‘Net Neutrality’ σημαίνει ότι όλων των ειδών τα δεδομένα, από οποιαδήποτε πηγή, πρέπει να αντιμετωπίζονται το ίδιο από τους παρόχους και να τους δίνεται ίση μεταχείριση όσον αφορά το εύρος διαύλου (bandwidth και internet traffic). Ως τώρα.
Όμως, τα τελευταία χρόνια, έχει υπάρξει μια έντονη αντιπαράθεση όσον αφορά αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό.
Από τη μία μεριά έχουμε τους υπέρμαχους του ‘Net Neutrality’ που υποστηρίζουν ότι έτσι οι πάροχοι δε θα μπορούν να δείχνουν μεροληψία όσον αφορά το πόσο εύρος ζώνης θα δίνουν και σε ποια δεδομένα (κοινώς ποιων εταιριών, που πληρώνουν καλύτερα με άλλα λόγια), κι έτσι δε θα έχουμε περιπτώσεις ιστοτόπων που θα «πετάνε» από τη μία, και άλλων που θα «σέρνονται» από την άλλη.
Από την άλλη μεριά, έχουμε τους επικριτές του ‘Net Neutrality’, οι οποίοι διατείνονται ότι, αυτή ακριβώς η πρακτική εμποδίζει την καινοτομία και τις επενδύσεις (ή «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια»).
Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις είναι ξεκάθαρα μοιρασμένες μεταξύ των Δημοκρατικών (μιλάμε για τις ΗΠΑ), των εταιριών τεχνολογίας όπως το Facebook, το Google κλπ, που είναι υπέρ - δηλώνοντας ότι η ίση μεταχείριση περιεχομένου είναι πυλώνας της δημοκρατίας (εντάξει μην τα παραλέμε, αλλά είναι τα συμφέροντα βλέπεις).
Και στην αντίπερα όχθη στέκονται οι Ρεπουμπλικάνοι και οι πάροχοι (ISP’s) τηλεπικοινωνιών που υποστηρίζουν ότι υπηρεσίες όπως αυτές που κάνουν streaming βίντεο για παράδειγμα, δημιουργούν «μποτιλιάρισμα» στις γραμμές λόγω του τεράστιου αριθμού δεδομένων που διακινούν. Αν λοιπόν οι πάροχοι μπορούσαν να χρεώνουν ξεχωριστά για τις υπηρεσίες που διακινούν μεγάλο αριθμό δεδομένων, τότε θα μπορούσαν να επενδύσουν στην ανάπτυξη (αχ, αυτή η ανάπτυξη) προς την κατεύθυνση των οπτικών ινών και του Internet υψηλών ταχυτήτων εν γένει.
Και φυσικά σ’ αυτή τη δεύτερη ομάδα βρίσκεται και ο σύμβουλος σε θέματα τηλεπικοινωνιών του προέδρου Trump, Ajit Pai, ο οποίος είναι υπέρμαχος της εφαρμογής τέτοιων κανονισμών.
Δείτε ακόμη: Σάρωση χαρακτηριστικών προσώπου για όλους στις ΗΠΑ!
Η αύξηση των υπηρεσιών μηδενικής χρέωσης
Ένα από τα άμεσα αποτελέσματα της κατάργησης του ‘Net Neutrality’ θα είναι η άμεση αύξηση σε υπηρεσίες μηδενικής χρέωσης - όπως, π.χ., η πρόσβαση σε απεριόριστου μεγέθους περιεχόμενο, που δεν θα χρεώνεται με το μήνα. Εξαιτίας αυτού, οι χρήστες, αρχικά, θα λατρέψουν την κατάργηση του ‘Net Neutrality’. Αυτό όμως είναι το τυράκι στη φάκα.
Σημείωση: Οι υπηρεσίες μηδενικής χρέωσης αφορούν στην πρακτική των παρόχων δικτυακού περιεχομένου μέσω κινητών, να μην χρεώνουν το χρήστη για τη χρήση των δεδομένων του πακέτου του, αν αυτός χρησιμοποιεί συγκεκριμένες εφαρμογές, ή μπαίνει σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες. Κατ’ αυτό τον τρόπο, γίνεται έντεχνα κατεύθυνση του κοινού σε συγκεκριμένους ιστοτόπους και εφαρμογές προς όφελος των παρόχων.
Κατά προτεραιότητα πρόσβαση
Το τέλος του ‘Net Neutrality’ θα μπορούσε να είναι (και θα είναι) η αρχή της πρόσβασης κατά προτεραιότητα - που τελικά θα οδηγήσει στον ανελέητο ανταγωνισμό της βιομηχανίας δημιουργίας περιεχομένου.
Λειτουργεί κάπως έτσι: οι μεγάλες (και με βαθιές τσέπες) εταιρίες, μπορούν να πληρώνουν τους παρόχους τηλεπικοινωνιών για να έχουν ταχύτερη πρόσβαση και το περιεχόμενο των ιστοτόπων τους να είναι άμεσα προσβάσιμο από τους χρήστες.
Εξυπακούεται, ότι οι μικρές (και με ελαφρώς άδειες τσέπες) εταιρίες, που ζουν από τη διαφήμιση και την υποστήριξη από το κοινό για να παρέχουν το (συχνά πολύ πιο καινοτόμο) περιεχόμενό τους, θα βρεθούν να μην έχουν αρκετό εύρος ζώνης διαθέσιμο και οι ιστοσελίδες τους να είναι δύσκολα προσβάσιμες, μειώνοντας έτσι την επισκεψιμότητα, αλλά και το ενδιαφέρον των διαφημιστικών εταιριών.
Είναι αυτό που λέμε: ίσες ευκαιρίες για όλους.
Δημιουργία διαδικτυακών μονοπωλίων
Και φτάνουμε στην ουσία του θέματος - αυτό που πολλοί (χαριτολογώντας) ονομάζουν ελεύθερη αγορά. Σύμφωνα με τον ειδικό σε θέματα media, Sergey Denisenko, αυτό όλο θα καταλήξει πιθανότατα σε ένα φαινόμενο τύπου «ντόμινο», όπου οι μικρές επιχειρήσεις θα χάσουν το ακροατήριό τους, κατόπιν τη διαφήμιση και τελικά τα απαραίτητα κεφάλαια που χρειάζονται για να δημιουργήσουν νέο περιεχόμενο.
Και τελικά, αν οι μικρές ανεξάρτητες εταιρίες πάψουν να μπορούν να είναι ανταγωνιστικές, θα καταλήξουμε σε τέσσερα-πέντε μεγάλα μονοπώλια που θα μπορούν να ελέγχουν την αγορά προς όφελός τους, όπως ακριβώς γίνεται και στον πραγματικό κόσμο, όπου όλα τα μικρομάγαζα, είτε έκλεισαν, είτε απορροφήθηκαν από τα μεγάλα τραστ, μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στον ανελέητο (και άδικο) ανταγωνισμό.
Υπάρχει λόγος που εταιρίες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, Twitter και Snapchat, ανησυχούν σοβαρά από την (σοβαρή) πιθανότητα της εφαρμογής ενός τέτοιου μέτρου. Βέβαια οι πάροχοι υπόσχονται ότι, αν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, θα κρατήσουν ένα ποσοστό ελευθερίας και για τους μικρούς ακριβώς για να μην αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους προβλήματα. Αλλά είναι σαν ο καρχαρίας του Αρκά να υπόσχεται στο κοπάδι από τις μαρίδες ότι δεν θα τις φάει όλες (και μετά έφαγε τις «μισές» τρώγοντας όλες από τη μέση και πάνω όλες). Όσοι δεν καταλάβατε, διαβάστε και κανένα κόμικ να μορφωθείτε.
Αν και η ψηφοφορία έγινε ήδη, δεν έχουν υιοθετηθεί τα αποτελέσματα ακόμη, αλλά είναι ανοιχτά σε δημόσια συζήτηση (το άλλο μεγάλο ανέκδοτο: «εμείς αποφασίζουμε να σας φάμε κι εσείς αποφασίζετε πώς θα σας φάμε - πάνω απ’ όλα η δημοκρατία). Βέβαια, είναι αναμενόμενο ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα αντιπαρατεθούν σε ένα τέτοιο συμβάν, προκειμένου η ουδετερότητα του Internet να διατηρηθεί. Και το ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσουν τα δικαστήρια, καθότι στην Αμερική δεν αστειεύονται με αυτά.
Όπως και να έχει, ας ελπίσουμε ότι δεν θα περάσουμε στον έλεγχο του Internet από τους λίγους και έχοντες, καθώς έχουμε δει πού οδηγεί συνήθως μια τέτοια νοοτροπία.
Δείτε ακόμη: Η Αγγλική κυβέρνηση σκέφτεται να παρακολουθεί τους πολίτες της
από Elichord
Τι σημαίνει ο όρος «the End of ‘Net Neutrality’»; Τι είναι το ‘Net Neutrality’ (Ουδετερότητα του Internet) και τι μπορεί να σημαίνει το τέλος του;
Με απλά λόγια, ο όρος ‘Net Neutrality’ σημαίνει ότι όλων των ειδών τα δεδομένα, από οποιαδήποτε πηγή, πρέπει να αντιμετωπίζονται το ίδιο από τους παρόχους και να τους δίνεται ίση μεταχείριση όσον αφορά το εύρος διαύλου (bandwidth και internet traffic). Ως τώρα.
Όμως, τα τελευταία χρόνια, έχει υπάρξει μια έντονη αντιπαράθεση όσον αφορά αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό.
Από τη μία μεριά έχουμε τους υπέρμαχους του ‘Net Neutrality’ που υποστηρίζουν ότι έτσι οι πάροχοι δε θα μπορούν να δείχνουν μεροληψία όσον αφορά το πόσο εύρος ζώνης θα δίνουν και σε ποια δεδομένα (κοινώς ποιων εταιριών, που πληρώνουν καλύτερα με άλλα λόγια), κι έτσι δε θα έχουμε περιπτώσεις ιστοτόπων που θα «πετάνε» από τη μία, και άλλων που θα «σέρνονται» από την άλλη.
Από την άλλη μεριά, έχουμε τους επικριτές του ‘Net Neutrality’, οι οποίοι διατείνονται ότι, αυτή ακριβώς η πρακτική εμποδίζει την καινοτομία και τις επενδύσεις (ή «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια»).
Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις είναι ξεκάθαρα μοιρασμένες μεταξύ των Δημοκρατικών (μιλάμε για τις ΗΠΑ), των εταιριών τεχνολογίας όπως το Facebook, το Google κλπ, που είναι υπέρ - δηλώνοντας ότι η ίση μεταχείριση περιεχομένου είναι πυλώνας της δημοκρατίας (εντάξει μην τα παραλέμε, αλλά είναι τα συμφέροντα βλέπεις).
Και στην αντίπερα όχθη στέκονται οι Ρεπουμπλικάνοι και οι πάροχοι (ISP’s) τηλεπικοινωνιών που υποστηρίζουν ότι υπηρεσίες όπως αυτές που κάνουν streaming βίντεο για παράδειγμα, δημιουργούν «μποτιλιάρισμα» στις γραμμές λόγω του τεράστιου αριθμού δεδομένων που διακινούν. Αν λοιπόν οι πάροχοι μπορούσαν να χρεώνουν ξεχωριστά για τις υπηρεσίες που διακινούν μεγάλο αριθμό δεδομένων, τότε θα μπορούσαν να επενδύσουν στην ανάπτυξη (αχ, αυτή η ανάπτυξη) προς την κατεύθυνση των οπτικών ινών και του Internet υψηλών ταχυτήτων εν γένει.
Και φυσικά σ’ αυτή τη δεύτερη ομάδα βρίσκεται και ο σύμβουλος σε θέματα τηλεπικοινωνιών του προέδρου Trump, Ajit Pai, ο οποίος είναι υπέρμαχος της εφαρμογής τέτοιων κανονισμών.
Δείτε ακόμη: Σάρωση χαρακτηριστικών προσώπου για όλους στις ΗΠΑ! https://www.ired.gr/blog/item/5509-us-citizens-facial-recognition.html
Η αύξηση των υπηρεσιών μηδενικής χρέωσης
Ένα από τα άμεσα αποτελέσματα της κατάργησης του ‘Net Neutrality’ θα είναι η άμεση αύξηση σε υπηρεσίες μηδενικής χρέωσης - όπως, π.χ., η πρόσβαση σε απεριόριστου μεγέθους περιεχόμενο, που δεν θα χρεώνεται με το μήνα. Εξαιτίας αυτού, οι χρήστες, αρχικά, θα λατρέψουν την κατάργηση του ‘Net Neutrality’. Αυτό όμως είναι το τυράκι στη φάκα.
Σημείωση: Οι υπηρεσίες μηδενικής χρέωσης αφορούν στην πρακτική των παρόχων δικτυακού περιεχομένου μέσω κινητών, να μην χρεώνουν το χρήστη για τη χρήση των δεδομένων του πακέτου του, αν αυτός χρησιμοποιεί συγκεκριμένες εφαρμογές, ή μπαίνει σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες. Κατ’ αυτό τον τρόπο, γίνεται έντεχνα κατεύθυνση του κοινού σε συγκεκριμένους ιστοτόπους και εφαρμογές προς όφελος των παρόχων.
Κατά προτεραιότητα πρόσβαση
Το τέλος του ‘Net Neutrality’ θα μπορούσε να είναι (και θα είναι) η αρχή της πρόσβασης κατά προτεραιότητα - που τελικά θα οδηγήσει στον ανελέητο ανταγωνισμό της βιομηχανίας δημιουργίας περιεχομένου.
Λειτουργεί κάπως έτσι: οι μεγάλες (και με βαθιές τσέπες) εταιρίες, μπορούν να πληρώνουν τους παρόχους τηλεπικοινωνιών για να έχουν ταχύτερη πρόσβαση και το περιεχόμενο των ιστοτόπων τους να είναι άμεσα προσβάσιμο από τους χρήστες.
Εξυπακούεται, ότι οι μικρές (και με ελαφρώς άδειες τσέπες) εταιρίες, που ζουν από τη διαφήμιση και την υποστήριξη από το κοινό για να παρέχουν το (συχνά πολύ πιο καινοτόμο) περιεχόμενό τους, θα βρεθούν να μην έχουν αρκετό εύρος ζώνης διαθέσιμο και οι ιστοσελίδες τους να είναι δύσκολα προσβάσιμες, μειώνοντας έτσι την επισκεψιμότητα, αλλά και το ενδιαφέρον των διαφημιστικών εταιριών.
Είναι αυτό που λέμε: ίσες ευκαιρίες για όλους.
Εικόνα 2
Δημιουργία διαδικτυακών μονοπωλίων
Και φτάνουμε στην ουσία του θέματος - αυτό που πολλοί (χαριτολογώντας) ονομάζουν ελεύθερη αγορά. Σύμφωνα με τον ειδικό σε θέματα media, Sergey Denisenko, αυτό όλο θα καταλήξει πιθανότατα σε ένα φαινόμενο τύπου «ντόμινο», όπου οι μικρές επιχειρήσεις θα χάσουν το ακροατήριό τους, κατόπιν τη διαφήμιση και τελικά τα απαραίτητα κεφάλαια που χρειάζονται για να δημιουργήσουν νέο περιεχόμενο.
Και τελικά, αν οι μικρές ανεξάρτητες εταιρίες πάψουν να μπορούν να είναι ανταγωνιστικές, θα καταλήξουμε σε τέσσερα-πέντε μεγάλα μονοπώλια που θα μπορούν να ελέγχουν την αγορά προς όφελός τους, όπως ακριβώς γίνεται και στον πραγματικό κόσμο, όπου όλα τα μικρομάγαζα, είτε έκλεισαν, είτε απορροφήθηκαν από τα μεγάλα τραστ, μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στον ανελέητο (και άδικο) ανταγωνισμό.
Υπάρχει λόγος που εταιρίες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, Twitter και Snapchat, ανησυχούν σοβαρά από την (σοβαρή) πιθανότητα της εφαρμογής ενός τέτοιου μέτρου. Βέβαια οι πάροχοι υπόσχονται ότι, αν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, θα κρατήσουν ένα ποσοστό ελευθερίας και για τους μικρούς ακριβώς για να μην αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους προβλήματα. Αλλά είναι σαν ο καρχαρίας του Αρκά να υπόσχεται στο κοπάδι από τις μαρίδες ότι δεν θα τις φάει όλες (και μετά έφαγε τις «μισές» τρώγοντας όλες από τη μέση και πάνω όλες). Όσοι δεν καταλάβατε, διαβάστε και κανένα κόμικ να μορφωθείτε.
Αν και η ψηφοφορία έγινε ήδη, δεν έχουν υιοθετηθεί τα αποτελέσματα ακόμη, αλλά είναι ανοιχτά σε δημόσια συζήτηση (το άλλο μεγάλο ανέκδοτο: «εμείς αποφασίζουμε να σας φάμε κι εσείς αποφασίζετε πώς θα σας φάμε - πάνω απ’ όλα η δημοκρατία). Βέβαια, είναι αναμενόμενο ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα αντιπαρατεθούν σε ένα τέτοιο συμβάν, προκειμένου η ουδετερότητα του Internet να διατηρηθεί. Και το ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσουν τα δικαστήρια, καθότι στην Αμερική δεν αστειεύονται με αυτά.
Όπως και να έχει, ας ελπίσουμε ότι δεν θα περάσουμε στον έλεγχο του Internet από τους λίγους και έχοντες, καθώς έχουμε δει πού οδηγεί συνήθως μια τέτοια νοοτροπία.
Δείτε ακόμη: Η Αγγλική κυβέρνηση σκέφτεται να παρακολουθεί τους πολίτες της https://www.ired.gr/blog/item/5501-uk-goverment-secretly-spying-on-phones.html
από Elichord
