Επτά παράξενες ιδέες για τα smartphone που (ευτυχώς;) δεν είδαν τελικά το φως παρ’ όλη τη φασαρία.
Κάθε χρόνο οι εταιρίες κατασκευής smartphone ρίχνουν εκατομμύρια στην έρευνα και την εξέλιξη των προϊόντων τους, ελπίζοντας να ανακαλύψουν τη «φιλοσοφική λίθο» των smartphone που θα κάνει όλο τον κόσμο να αγοράζει τη δική τους συσκευή και αυτούς να βγάζουν «παρά με ουρά».
Αυτού του είδους η προσπάθεια για καινοτομία έχει οδηγήσει αναμφίβολα σε κάποια από τα καλύτερα προϊόντα που έχουν κυκλοφορήσει, αλλά επίσης, στην απέλπιδα προσπάθεια για το καινούριο κι εντυπωσιακό, έχει οδηγήσει και σε «ανοσιουργήματα».
Χωρίς αμφιβολία, παρόλα τα αγαθά κίνητρα, μερικές “κουλές” ιδέες παρουσιάστηκαν και δημιουργήθηκαν πρωτότυπα, και - ευτυχώς - ακυρώθηκαν εξίσου γρήγορα, όσο γρήγορα είδαν το φως της δημοσιότητας.
Θα μιλήσουμε για επτά τεχνολογίες smartphone που θεωρήθηκαν οι πιο «θανατερές» ιδέες για το μέλλον τους και που προσγειώθηκαν άτσαλα και συντρίφθηκαν γρηγορότερα κι από το ίδιο το Galaxy Note 7.
1. Κινητά με προτζέκτορα
Γνωστά παραδείγματα: Samsung Galaxy Beam and Galaxy Beam 2, Lenovo Smart Cast.
Αυτό είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα ενός πράγματος που φτιάχτηκε γιατί ΜΠΟΡΟΥΣΕ να γίνει κι όχι γιατί ΕΠΡΕΠΕ να γίνει. Αλήθεια πόσοι χρειάζονται ένα κινητό με έναν μίνι προτζέκτορα σε μια από τις πλευρές του κινητού τους;
Εντάξει οι τρελαμένοι με τις παρουσιάσεις τύπου Keynote ή Powerpoint αν είστε (Microsoft-ικός) μπορεί να το καλοδούν και με αυτό να κάνουν τις βαρετές παρουσιάσεις τους χωρίς να χρειάζεται να κουβαλάνε laptop, αλλά οι υπόλοιποι;
Τα «προτζεκτορόφωνα» εμφανίστηκαν γιατί οι σούπερ μίνι προτζέκτορες έγιναν ξαφνικά δυνατότητα, κι έτσι κάποιος σκέφτηκε(;) να τους βάλει και στα smartphone (όποιος έχει πολύ πιπέρι ...), με την ελπίδα ότι έτσι θα ανταγωνιστεί τα iPhone (yeah ... not gonna happen).
Spoiler: δεν το κατάφεραν.
Όταν λοιπόν κυκλοφόρησε το Galaxy Beam, ένας ειδικός στους pico-projectors μας είπε: «Έχει πλάκα όταν ο κόσμος βλέπει το προτζεκτορόφωνό σου και λέει ‘Ω δικέ μου τι ωραίο’».
Αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός έσβησε πολύ-πολύ γρήγορα - για την ακρίβεια όταν είδαν ότι δεν άξιζε μία.
Βέβαια συνεχίζουν να εμφανίζονται πού και πού - πού αλλού στην Κίνα όπου φτιάχνουν και ρολόγια-προτζέκτορες εσχάτως.
Η πιο ενδιαφέρουσα υλοποίηση (κακής ποιότητας όμως) στην όλη ιδέα ήταν το Lenovo Smart Cast του 2015 που πρόβαλε μια οθόνη αφής και μπορούσες να δώσεις εντολές στην προβαλλόμενη εικόνα μέσω αφής.
Μέχρι όμως να υπάρξει σοβαρά ποιοτικός προτζέκτορας και κάποιος να βρει ένα σοβαρό λόγο ύπαρξής του σε ένα smartphone, μάλλον είναι μια ανακούφιση ότι δε θέλησαν κι άλλοι κατασκευαστές να ακολουθήσουν.
Δείτε ακόμη: 7 συναρπαστικά Smartphones για το 2016
2. Περιστρεφόμενες κάμερες
Γνωστά παραδείγματα: Oppo N1 (Οκτώβριος 2013), Oppo N1 Mini (August 2014), Oppo N3 (Οκτώβριος 2014).
Όταν το Oppo Ν1 ανακοινώθηκε, πίσω στο 2013, είχαμε ενθουσιαστεί ομολογουμένως. Έμοιαζε μια πολύ λογική ιδέα: γιατί να έχεις δύο χαμηλής ποιότητας κάμερες, όταν μπορείς να έχεις μια καλή και να την περιστρέφεις μπρος-πίσω;
Το Ν1 είχε μια 13 megapixel κάμερα, που ήταν επαναστατική για την εποχή της και απλά την περιέστρεφες ανάλογα με το προς τα πού ήθελες να φωτογραφίσεις.
Το ακόμη καλύτερο ήταν ότι η κάμερα μπορούσε να σταματήσει σε οποιαδήποτε ενδιάμεση θέση και γωνία, επιτρέποντας έτσι ακόμη καλύτερες και πιο καλλιτεχνικές φωτογραφίες σε δύσκολες πόζες.
Στην θεωρία όλα αυτά γιατί στην πράξη ... τζίφος. Ας πούμε ότι είδες κάποιον γνωστό καλλιτέχνη και θες να τον τραβήξεις μια φωτό στα γρήγορα χωρίς να σε δει. Κατέληγε ΚΑΙ να σε δει ΚΑΙ να τραβήξεις τη δική σου αξιολύπητη φάτσα.
Οι «μυστικές» φωτογραφήσεις δεν είναι στο ιδανικότερό τους όταν πρέπει πρώτα να περιστρέψεις την κάμερα και όταν προσθέτεις κινητά μέρη σε ένα από τους πιο ευαίσθητους και σημαντικούς μηχανισμούς του κινητού, τότε οι βλάβες είναι το συνηθέστερο - παρόλο που η Oppo δήλωνε πως έχει δοκιμαστεί και αντέχει για 100.000 περιστροφές. Και μετά, είσαι χωρίς καθόλου κάμερα.
Παρόλα ταύτα, η twisty camera εμφανίστηκε και στους διαδόχους του πρώτου Oppo, τα N1 Mini και N3, με το τελευταίο να έχει αυτόματο μηχανικό σύστημα.
Αλλά μέχρι τότε, οι κάμερες των πολλών megapixel ήταν κάτι το σχετικά φθηνό για να προστεθούν σαν εμπρόσθιες σε ένα smartphone και, σε συνδυασμό με το θηρίο της οπίσθιας κάμερας, έκαναν την ιδέα της Oppo καλή μόνο γι’ αυτό που ήταν: μια ιδέα.
3. Τρισδιάστατο interface
Γνωστά παραδείγματα: Amazon Fire Phone, LG Optimus 3D.
Μερικές φορές όλα τα κομμάτια για την εικόνα της επιτυχίας υπάρχουν στο κουτί, αλλά η ίδια η εικόνα είναι για κλάματα.
Κι έτσι έγινε για το άτυχο Amazon Fire Phone που, ενώ είχε το χρήμα και τη δύναμη που θα όριζαν μια γιγάντια επιτυχία, ωστόσο απέτυχε να βρει αποδοχή από τις πλατιές μάζες.
Οι λόγοι ήταν πολλοί και σίγουρα ένας από αυτούς δεν ήταν το ίδιο το 3D interface.
Με τη χρήση τεσσάρων καμερών στο εμπρόσθιο τμήμα του κινητού, η συσκευή μπορούσε να παρακολουθεί τις κινήσεις του κεφαλιού μας προκειμένου να εμφανίζει το περιεχόμενο στη σωστή γωνία.
Με λίγα λόγια, μπορούσε να κάνει τις 2D εικόνες 3D χωρίς ειδικά γυαλιά και άλλα αξεσουάρ κάτι που η Amazon ονόμασε «Dynamic Perspective» (Δυναμική Προοπτική).
Ήταν πολύ ωραίο, όταν δούλευε, αλλά δεν είχε πρακτικές χρήσεις κι έτσι ήταν απλά προϊόν εντυπωσιασμού, κάτι που δε μπορούσε να σώσει το κινητό από τα υπόλοιπα προβλήματά του.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η ιδέα ήταν καλή και η άνοδος της μόδας του VR (εικονική πραγματικότητα) και των αξεσουάρ του, δείχνει ότι η Amazon είχε πιάσει μια καλή ιδέα, αλλά σε λάθος χρόνο.
4. App-oriented τηλέφωνα
Γνωστά παραδείγματα: HTC Chacha, HTC Salsa, HTC First.
Μήπως θυμάται κανείς τα Facebook-όφωνα; Η καημένη η HTC τα θυμάται. Η αποτυχημένη σειρά των κοινωνικά-προσανατολισμένων Android συσκευών της άρχισε το 2011 με τα Chacha και Salsa (όχι Σάλτσα), και τα δύο «φιλικά» προς τους εφήβους φτηνά κινητά με ένα φυσικό κουμπί για το Facebook. Κανένα δεν «ανακάλυψε τον τροχό», αλλά η HTC είχε και συνέχεια.
Δυο χρόνια μετά, παρουσίασε το HTC First με σκοπό να τραβήξει την προσοχή των «millenials» (παιδιά που είχαν γεννηθεί στη νέα χιλιετία και πια βρίσκονται στην εφηβεία).
Δείτε ακόμη: Πώς να μην πέσετε θύμα απάτης όταν αγοράζετε μεταχειρισμένο iPhone.
Με 4 μοδάτα χρώματα, ήταν smartphone που ήταν της χαμηλής κατηγορίας με τιμή της μεσαίας όμως. Με κόστος 350$ είχε να αντιμετωπίσει το - πολύ καλύτερο - Nexus 4 που κόστιζε 299$. Καλά διαβάσατε, ένα «άχρωμο» τελικά κατασκεύασμα με μόνο πλεονέκτημα(;) ότι σου έδινε γρήγορη πρόσβαση στον ιστότοπο που έκανε πλούσιο το Zuckerberg, κόστιζε τελικά περισσότερο από τον ηγέτη της κατηγορίας.
Και να ‘ταν μόνο αυτό ... Όπως είπε ένας δοκιμαστής, το HTC First ήταν «ένα απλοϊκό smartphone που με μια ζωντανή επέκταση του κοινωνικού δικτύου που ήταν μέσ’ στη μούρη σου όλη την ώρα».
Ακόμη και οι πιο φανατικοί του Facebook θέλουν να κάνουν κι άλλες δουλειές πέρα από το να διαβάζουν τις βαρετές ανακοινώσεις του καθενός για τα «γεμιστά που έφτιαξε η γιαγιά» (τα γεμιστά για μένα είναι;) και η HTC δε φαινόταν να το παίρνει το μήνυμα.
Hardware προσανατολισμένο σε εφαρμογές δεν είναι μια κακή ιδέα και αυτό μπορούμε να το δούμε σε άλλες περιπτώσεις που βρήκαν αποδοχή σαν τα γυαλιά του Snapchat που όμως προσφέρουν κάτι που δεν υπάρχει αλλού και το κάνουν καλά.
Το HTC First όμως δεν πρόσφερε καλύτερο Facebook, δεν ήταν καλύτερη συσκευή και σίγουρα δεν ήταν και η φθηνότερη - μέχρι που έπεσε στα 0,99$ πριν καταργηθεί εντελώς μόλις 5 βδομάδες από την επίσημη εμφάνισή του.
5. Τηλέφωνα ... lego
Γνωστά παραδείγματα: Google Ara, LG G5, Modu, Phonebloks...
Οι οπαδοί της τεχνολογίας (τεχνοφρικιά στην καθομιλουμένη) τα είχαν κάνει πάνω της στην ιδέα και μόνο να ανταλλάσσουν τη «φτωχή» 15 megapixel κάμερα του κινητού τους με μια θηριώδη των 20 megapixel, χωρίς να πρέπει να αγοράσουν άλλο. Ένα κινητό που μπορείς να το φτιάξεις όπως εσύ θέλεις; Ω ναι!
Οπότε γιατί ακυρώθηκε το Google Ara; Και γιατί πάτωσε σε πωλήσεις το LG G5; Και γιατί δεν ακολούθησαν κι άλλες εταιρίες την ιδέα; Με λίγα λόγια γιατί το κοινό δεν πείστηκε.
Τα «συναρμολογούμενα» τηλέφωνα ακούγονται καλά γι’ αυτούς που φτιάχνουν μόνοι τους τα PC τους - αλλά ξέρετε πόσοι είναι αυτοί; Να σας πω ή το μαντεύετε; Ελάχιστοι εν συγκρίσει με τη μεγάλη μάζα καταναλωτών.
Και το γεγονός είναι ότι ο μέσος χρήστης δεν ξέρει τι πραγματικά μπορεί να κάνει το smartphone πέρα από το να παίρνει τηλέφωνα, μηνύματα και selfie, ενώ παράλληλα αναρωτιέται τι σημαίνει το μήνυμα «ο αποθηκευτικός σας χώρος είναι σχεδόν γεμάτος».
Αυτό δε σημαίνει ότι η ιδέα απέτυχε εντελώς. Σίγουρα υπάρχει χώρος στην αγορά για ένα καλοσχεδιασμένο και καλομελετημένο smartphone με δυνατότητες αναβάθμισης. Όμως ένα που να είναι εξ αρχής καλό και να θέλει λίγες αναβαθμίσεις και αν τις επιθυμούμε.
Αυτό προσπάθησε να κάνει το LG G5, αλλά οι αναβαθμίσεις του ήταν και δύσκολο να βρεθούν ΚΑΙ παράλογα ακριβές κάποιες από αυτές (π.χ. B&O speaker pack που έφτανε τα 229$, έλεος).
Αυτή τη στιγμή η μόνη και καλύτερη ελπίδα της ιδέας του «legophone» είναι το Moto Z - και, για να πούμε την αλήθεια είναι καλή ιδέα - με αξεσουάρ που αναβαθμίζονται συνεχώς, αλλά το εν λόγω πρότζεκτ δεν πρόκειται να δει φως, αν δεν το αγκαλιάσουν και τρίτοι κατασκευαστές που να παρέχουν τα δικά τους πρωτότυπα αξεσουάρ και αναβαθμίσεις.
Δείτε ακόμη: Project Ara: Ένα συναρμολογούμενο smartphone από τη Google
6. Υγρό μέταλλο
Γνωστά παραδείγματα: A billion iPhone rumors, the Turing Phone.
Αρχικά αναπτυγμένη στο Πανεπιστήμιο CalTech, η τεχνολογία Υγρού Μετάλλου είναι μια τεχνολογία άμορφων κραμάτων μετάλλου που χρησιμοποιείται παντού από την ιατρική μέχρι το στρατό. Υπάρχει από τις αρχές της νέας χιλιετίας, αλλά οι φήμες από το στρατόπεδο της Apple για τη χρήση της στο νέο iPhone την έκανε ιδιαίτερα διάσημη.
Τελικά, το μόνο που βγήκε από όλη τη φασαρία ήταν ένα εργαλείο για την αφαίρεση του SIM Tray για το iPhone 3G. Μάλισταααα.
Η Apple προχώρησε αρκετά από τότε, αλλά, παρόλες τις φημολογίες ότι θα χρησιμοποιούσε το εν λόγω υλικό στα iPhone 5, 6 6s και 7 ακόμη, τίποτε τέτοιο δεν έγινε.
Το πρώτο smartphone που φτιάχτηκε εξ’ ολοκλήρου από το περίφημο υλικό ήταν το Turing Phone, το οποίο και ήταν ελιτίστικο και υπερβολικό όσον αφορά την ασφάλεια.
Όμως στο iPhone δεν την είδαμε τελικά αυτή την τεχνολογία. Μπορεί και να τη δούμε στο μέλλον, αλλά για την ώρα, το Υγρό Μέταλλο δεν έχει αλλάξει τον κόσμο όπως υποσχόταν και ούτε και τον Terminator δε φτιάξαμε.
7. Διαφανή smartphone
Αλήθεια, τελικά οι καταναλωτές δεν είδαν με καλό μάτι το διαφανές smartphone;
Γνωστά παραδείγματα: Xperia Pureness και LG GD900 (nice try).
Αν είχα μια δεκάρα για κάθε φορά που είδα ένα διαφανές concept phone (πρωτότυπο) θα είχα φτιάξει ένα μόνος μου. Φαίνεται πως το όνειρο κάθε ανθρώπου είναι να μπορεί να κοιτάζει το κινητό του και ταυτόχρονα να βλέπει και πού πατάει μη σκουντουφλήσει. Μη με ρωτήσετε γιατί.
Μερικά μοντέλα έφτασαν μέχρι τον τελικό αγοραστή όπως τα Xperia Pureness και LG GD900, αλλά δεν ήταν και τόσο διαφανή όσο θα θέλαμε(;).
Η Polytron Technologies παρουσίασε ένα πρωτότυπο (που δε δούλευε) το 2013 αλλά, παρόλες τις διαβεβαιώσεις του γενικού διευθυντή της που έλεγαν ότι μέχρι το τέλος του έτους θα τα βλέπαμε στην αγορά («πιστέψτε με» έλεγε), ποτέ δεν τα είδαμε. Έχει και η τεχνολογία τους Σώρρες της, απλά είναι πιο ακίνδυνοι.
Πλησιάζουμε πάντως όλο και πιο πολύ στο «see-through phone» με τις διαφανείς OLED TV που ήδη υπάρχουν (αν και δεν πάνε καλά από πωλήσεις), η LG έχει πατέντες για διαφανείς οθόνες που διπλώνουν επίσης, μια μπαταρία διαφανής για smartphone (με διαφανείς εκρήξεις άραγε;) έχει ήδη παρουσιαστεί και πεντακάθαρο διαφανές γυαλί που φορτίζει σαν να είναι μπαταρία.
Παρόλο που αυτά λύνουν αρκετά προβλήματα για την τελική κατασκευή, ωστόσο δεν έχουμε δει καμία. Ακόμη.
Μέχρι και στοιχήματα πέφτουν ότι το iPhone του 2017 θα είναι πλήρως διαφανές.
Σύμφωνα με τον ειδικό της τεχνολογίας Robert Scoble που λέει ότι έχει μιλήσει με ανθρώπους «από μέσα» (όπως στη διαφήμιση;) στην Apple κι έχει δει και αποδείξεις (θα είναι η τεχνολογία που πούλησε στους Αμερικανούς ο Σώρρας).
Αν πάντως αυτό αληθεύει, άραγε πώς θα το ονομάσουν; icePhone? iPhone Air? Ή να τολμήσουμε τη βλασφημία ... Windows Phone? Όλα θα γίνουν «διαφανή» το Σεπτέμβριο και θα μάθουμε.
Δείτε ακόμη: Το τηλέφωνο TURING: μια συσκευή από το μέλλον
από Elichord
