Και άλλοι αστικοί μύθοι με δράκους και φίδια.
«Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό ...», έτσι δεν ξεκινούν όλα τα παραμύθια; Το κακό είναι όμως, ότι τα παραμύθια πια έχουν ξεφύγει από το πλαίσιο της διασκέδασης και διδασκαλίας κι έχουν περάσει, στην εποχή μας, στο επίπεδο όπου ο καθένας πια τα πιστεύει σαν αληθινά.
Και το αποτέλεσμα είναι, ειδικά χάρις στην τεράστια εξάπλωση του internet, ότι πια για να ξεχωρίσεις την αληθινή είδηση από την προπαγάνδα και το «ράδιο αρβύλα» (όχι την εκπομπή), απαιτείται καθαρή κρίση, τετράγωνη λογική, μηδενικός συναισθηματισμός και προκατάληψη για το όποιο θέμα και βέβαια, πολύ καλή γνώση του αντικειμένου για να μη σε «πιάνουν κότσο».
Ένα μεγάλο κακό σήμερα, είναι δυστυχώς η τσιρκοποίηση της ζωής μας. Τι θέλω να πω με αυτό; Μια γρήγορη ματιά στο Facebook (ειδικά) θα σας πείσει.
Είναι γεμάτο με βίντεο - άκρως θεαματικά - που δείχνουν σκύλους να παίζουν μπάσκετ, να κάνουν ποδήλατο, να παίζουν καλύτερο μπιλιάρδο από επαγγελματίες, γάτες να κάνουν απίστευτα ακροβατικά και άλλα, ανθρώπους να παίζουν καταπληκτική μουσική (π.χ.) με διάφορα αντικείμενα που έχουν μετατρέψει σε μουσικά όργανα, ή άλλους να κάνουν κόλπα και ακροβατικά κάθε είδους που μόνο στο τσίρκο έβλεπες (αν έβλεπες) κάποτε.
Έτσι, το τσίρκο ήλθε πια στην καθημερινή μας ζωή κι αντί για ακροβάτες χρησιμοποιούνται οι ... σκύλοι και οι γάτες της διπλανής μας πόρτας.
«Πού είναι το κακό;», θα με ρωτήσετε. Αρχικά πουθενά. Αν το δούμε όμως καλύτερα, το κακό σε μια τέτοια εξάπλωση, βρίσκεται παντού. Συνηθίσαμε όλοι στον εντυπωσιασμό κατ’ αυτό τον τρόπο και στο εφήμερο.
Βλέπουμε ένα βίντεο με ένα σκύλο (αγαπάω τους σκύλους οπότε ανεχθείτε με) που κάνει κολοτούμπες στον αέρα και χορεύει τσάμικο, γελάμε, διασκεδάζουμε κάνουμε «like» και προχωράμε στη συνέχεια για να δούμε το επόμενο εντυπωσιακό έχοντας ξεχάσει το προηγούμενο.
Ο σκύλος (γάτα, άνθρωπος, ή ό,τι άλλο) απέκτησε τα «5 λεπτά δημοσιότητάς του», εμείς τα 5 λεπτά αναψυχής μας και πάμε για τον επόμενο. Συνηθίζουμε έτσι σε δύο πράγματα: στον εντυπωσιασμό της άνευ ουσίας εξωτερικής εμφάνισης και στο εφήμερο πραγμάτων, καταστάσεων, ακόμη και σχέσεων.
Αυτό που κάποτε ήταν ένα εξαιρετικό γεγονός του τύπου «ήλθε το τσίρκο στην πόλη, πάμε να δούμε ακροβατικά», έγινε η καθημερινότητά μας.
Δείτε ακόμη: iPhone 7 και iPhone 7 Plus - Επιστροφή στο μέλλον
Και κάτι ακόμη χειρότερο: χάθηκαν οι έννοιες της ουσίας και της ποιότητας.
Γιατί, πείτε μου, τι ουσία έχει να δω το γνωστό τραγούδι «Billy Jean» του «Michael Jackson», σε εκτέλεση από συγκρότημα με μποτίλιες μπίρας; Ναι είναι άψογη, ναι είναι εντυπωσιακή και δυστυχώς όχι, δεν προσθέτει κάτι ουσιαστικό, ούτε στο τραγούδι, ούτε στο χώρο της μουσικής. Δεν θα το γράψεις σε MP3 για να το ακούς στο iPod σου, μην κοροϊδευόμαστε. Άρα;
Άρα, αν αυτό ήταν κάτι που το βλέπαμε αραιά και που, θα είχε νόημα ως διασκέδαση. Από τη στιγμή που το ζούμε καθημερινά όμως, δημιουργεί μια κουλτούρα. Την κουλτούρα του ότι κάθε τι πρέπει πια να μας εντυπωσιάζει για λίγο προκειμένου να μας κρατήσει την προσοχή, μέχρι να πάμε στο επόμενο «μπλιμπλίκι» και να ξεχάσουμε το προηγούμενο.
Καταλήγουμε έτσι, να επιζητούμε και να περιμένουμε το ίδιο και από τις συσκευές μας και ιδιαίτερα από μία συσκευή που έχει γίνει πια αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας: το κινητό τηλέφωνο. Από συσκευή εξυπηρέτησης των αναγκών μας (όπως θα έπρεπε να είναι κάθε συσκευή) έγινε συσκευή μόστρας και πρεστίζ, οπότε αυτό που έχει πια σημασία είναι το πόσο μπορεί να εντυπωσιάζει.
Και είναι αλήθεια ότι αυτό το χορό τον χόρεψε και η Apple επί σειρά ετών με το iPhone που πάντα ήταν μια ξεχωριστή συσκευή σχεδιαστικά, αλλά και ουσιαστικά από άποψης ποιότητας.
Έρχεται όμως το 2016 και η μεγαλύτερη ανταγωνίστριά της, η Samsung, βγάζει το Galaxy S7 Edge και το Galaxy Note 7 που είναι πραγματικά εντυπωσιακές συσκευές από πλευράς σχεδίασης (και μόνο) με το πρώτο από τα δύο να στέφεται «τηλέφωνο της χρονιάς» (λόγω του σκανδάλου των εκρήξεων του δευτέρου που το έστειλαν «άπατο»).
Από την άλλη, η Apple, για ένα παράξενο λόγο, αδιαφορεί για τη σχεδίαση του φετινού της μοντέλου - πέρα από ασήμαντες αλλαγές - αλλά, όπως πάντα, δίνει σημασία σε τεχνολογικές καινοτομίες που οι ανταγωνιστές δεν έχουν δει ούτε στον ύπνο τους και ούτε τολμούν να αντιγράψουν.
Όμως σύσσωμος σχεδόν ο ειδικός τύπος φωνάζει και ωρύεται για το «βαρετό» iPhone 7 που δεν έχει αρκετά επαναστατική εμφάνιση για να ενεργοποιήσει τα μουδιασμένα από τη συνήθεια ανακλαστικά μας.
Δείτε ακόμη: iPhone 7 - Στα ενδότερα της συσκευής: Απτική μηχανή
Ας πάμε λίγο παραπέρα. Τι πραγματικά προσφέρει το Galaxy Edge S7 πέρα από μια ομολογουμένως εξαιρετική εμφάνιση; ΤΙΠΟΤΑ! Ισχυρότερος επεξεργαστής, περισσότερη μνήμη, (σιγά τις καινοτομίες), καλή - όντως - κάμερα (τίποτε το καινούριο εδώ) και όλα συνηθισμένα. Α!
Και μια τόσο κακή υλοποίηση όλων αυτών, που το κινητό να είναι βραδύτερο από το ενός χρόνου και θεωρητικά κατώτερο iPhone 6s, να υπερθερμαίνεται άνευ λόγου σε φυσιολογική χρήση και γενικώς απαράδεκτες επιδόσεις για ολοκαίνουριο κινητό.
Όμως είναι όμορφο...
Από την άλλη, έχουμε το «βαρετό» που προχωράει ακόμη παραπέρα την - μοναδική - τεχνολογία της απτικής μηχανής, ενσωματώνοντάς τη και στο μη-πλήκτρο (πια) home button, ταχύτητες και επιδόσεις που κάνουν κυριολεκτικά σκόνη τον κάθε επίδοξο ανταγωνιστή και μια πρωτοποριακή διπλή κάμερα (στο μεγάλο μοντέλο) που κλείνει πονηρά το μάτι στον επαγγελματία, αλλά και στον υποψιασμένο χομπίστα φωτογράφο-βιντεοσκόπο. Είναι όμως κοινότυπο εμφανισιακά βρε παιδί μου...
Έτσι, το «όμορφο» στέφεται βασιλιάς έναντι του «βαρετού» και για πρώτη φορά συνειδητοποιούμε ότι έχουμε «καλλιστεία» τηλεφώνων σε μια αγορά που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει πρώτιστα η τεχνολογική καινοτομία.
Αλήθεια πόσο «βαρετή» μπορεί να είναι μια συσκευή που ενσωματώνει τεχνολογίες αιχμής έναντι μιας απλά «όμορφης» αλλά εσωτερικά κοινότυπης και κακοσχεδιασμένης που τελικά όταν τη συνηθίσεις δεν θα έχει κάτι καινούριο να σου προσφέρει, αλλά θα ψάχνεις για την επόμενη εντυπωσιακή που θα την αντικαταστήσει; Είπαμε: η κουλτούρα του τσίρκου.
Η πραγματική αλήθεια είναι ότι η ομορφιά παρέρχεται καθώς τη συνηθίζουμε, η ποιότητα όμως είναι κάτι που πάντα θα εκτιμούμε. Μια «καλοκουρδισμένη μηχανή» είναι πάντα αξιόπιστη και χρήσιμη και με το πέρασμα του χρόνου, την εκτιμάς περισσότερο. Μια όμορφη μηχανή που όμως βγάζει προβλήματα, σύντομα θα κουράσει και η ομορφιά της πια δε θα σημαίνει τίποτε για τον κάτοχό της.
Δείτε ακόμη: ΣΟΚ - Το ολοκαίνουριο Samsung Galaxy Note 7 είναι πιο αργό από το περσινό iPhone 6s!
Και δε θέλω εδώ να μιλήσω για τη σύγκριση μεταξύ iOS και Android, γιατί «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».
Το όλο θέμα, καταλαβαίνετε, θυμίζει κάποιον που μπαίνει σε ένα ζαχαροπλαστείο και τον ενδιαφέρει περισσότερο το περιτύλιγμα της τούρτας που θα πάρει, από την ίδια την τούρτα. Η πραγματικότητα είναι όμως, ότι τελικά, είναι το περιεχόμενο αυτό που κάνει κάτι από «βαρετό» σε «ενδιαφέρον» ή αντιστρόφως.
Κι όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο, η εμπειρία τους βγάζει ψεύτες.
Έχω ένα iPhone 6 Plus. Εξακολουθεί (μετά από δύο χρόνια και ...) να είναι άριστο, αξιόπιστο, απροβλημάτιστο και κάνει τις δουλειές που θέλω (και είναι μπόλικες και απαιτητικές) αγόγγυστα και απρόσκοπτα. Ακόμη δεν ξέρω αν θα το αλλάξω, απλά γιατί δουλεύει ΚΑΛΑ!
Και με τις απρόσκοπτες αναβαθμίσεις του iOS γίνεται πάντα καλύτερο.
Πόσοι κάτοχοι Samsung θα μπορούν να πουν το ίδιο μετά από δύο χρόνια όταν δεν θα έχουν καν το νεότερο Android όπως πρέπει, γιατί η Google ήδη δήλωσε ότι τα καλύτερα χαρακτηριστικά του Android 7 Nougat θα τα κρατήσει μόνο για το καινούριο της Pixel Phone και δεν θα τα δώσει σε κανέναν άλλο (ούτε καν στα δικά της παλιότερα Nexus);
Είναι όπως με το Billy Jean: στο iPod σου θα έχεις την πρωτότυπη έκδοση μόνο ή και κάνα δυο καλές διασκευές που μπορεί να υπάρχουν, αλλά ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, την έκδοση με τα μπουκάλια μπίρας όσο εντυπωσιακή κι αν ήταν.
Και κάπου εδώ, όπως λένε και στα δικαστήρια, «I rest my case».
από Elichord
